مرا در بیستون بر خاک بسپارید که تا شبها

 غم بی همزبانی را برای کوهکن گویم                                                                

                                      بگویم عاشقم،بی همدمم،دیوانه ام،مستم     

نمیدانم کدامین حال و درد خویشتن گویم                                                             

                                     از آن گمگشته من هم نشان آور ای قاصد    

که چون یعقوب نابینا سخن با پیرهن گویم                                                              

                                    تو می آیی به بالینم ولی آن دم که در خاکم         

خوشامد گویمت اما در آغوش کفن گویم